Στη σελίδα αυτές θα βρείτε κάτι από τον Θασίτικο θησαυρό, λέξεις από τη ντοπιολαλιά του νησιού της Θάσου. Πολλές από τις λέξεις τις συναντάμε σε όλο το νησί, άλλες πάλι σε μεμονωμένα χωριά... Τις λέξεις αυτές τις έχει μαζέψει ο κος Σωτήρης Γερακούδης, συγγραφέας, εκδότης και δημοσιογράφος, τον οποίο ευχαριστώ θερμά...

Περισσότερα για το γλωσσικό ιδίωμα της Θάσου μπορείτε να μελετήσετε εδώ.

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αβλαντίζου: παρακολουθώ από μακριά απαρατήρητος
αγκαλνώ: εγκαλώ
άγκσμα: ατύχημα (γαλλ. accident: δυστύχημα)
αδαρά (σαν): σαν τώρα
αθρακούφ': στάχτη
αλάτους (ιλές): παστωμένες ελιές, θρούμπες
αλατζάς: νυφικό γιλέκο με στενά μανίκια
άλμα: λίπος
αλτούζ: απ'άκρη σ' άκρη
αξίμπιμπίλοντους: ντυμένος ατημέλητα
αργονδουλ': δουλειά για να περνά η ώρα
αρτά: αρτύω: βάζω λάδι ή αλάτι σε φαγητό
ασλί (έχει): κάτι που δε λέγεται τυχαία. Έχει κάποια αιτία,λόγο, συνάφεια, δόση αλήθειας
ατζόνα: μακρύ κόκαλο.
αφόρ (το): ολοκαίνουργιο, αφόρετο
αχμάκς: απονήρευτος, αθώος.
αχνάρουτους: ασκημομούρης
 

βαδέλις: τα ορθάνοιχτα μάτια (προσβλητικά)
 

γαβαν' (και βαγάν') : αυνανισμός
γατσάζου: υποφέρω από δίψα, γανιάζω
γκάργκαλου: κότσι
γκιλκας: δερματική πάθηση που φέρνει μεγάλη φαγούρα
γκιρδέλ': μπουγιέλο
γκιριμέ (έναν): κάθε λίγο και λιγάκι, σχεδόν μόνιμα
γκνόστουμου: η διάσταση που καθορίζουν τα δάχτυλα μέγαλος και δείκτης
γκρουλόγους: μεγάλη στάμνα
γλιάρς': αυτός που του αρέσουν τα καλούδια
γόμους: η γέμιση σε φαγητό
γουνιάδ': γωνιάδι, γωνία ψωμιού
 

δρουμανστός: τρέχοντας γρήγορα
 

έλιβι: λιέβω, αλιεύω
 

ζαγαλιά: μπαγαποντιά
ζαναχάτ': συνήθεια
ζβουντούνα: με μεγάλη ταχύτητα
ζγιαφετ: γλεντάκι με γεύμα και ποτό
ζία: τα ζύγια
ζντρουφ: πλήρης άγνοια
 

θμώ: υπενθυμίζω
 

ιργουστάσιου: ελαιοτριβείο
 

καζέπ (βρέχει): βρέχει πολύ και ασταμάτητα
κακαβάνς: χαϊδευτικό για τον άμυαλο
καλίτσα: πήλινο μεγάλο βάζο
καμουδιασμένους: σαν απογοητευμένος
καμπαρντίζου: δείχνω ότι υπερηφανεύομαι
καμχούδα: κρυφοπονηρούλης
καμώνουμι: προσποιούμαι
καριζιντέ (το πάω): πάω κόντρα σε μια άποψη
καριόλα: μεγάλο κρεβάτι
καρκάλια: ξεσκίδια ρούχων
κασκαρίκα: μηχανορραφία, κατεργαριά
κατακαμλιού: βαρυφορτωμένος
κατίνια: τα νώτα
κβαργιάζουμι: κουβαριάζομαι, γκρεμίζομαι
κέτιλου: λέπι
κιαμέτ: μεγάλη αφθονία
κινώνου: αδειάζω στα πιάτα, σερβίρω
κιόρ (τό'χου): έχω μαύρα μεσάνυχτα, πλήρη άγνοια
κιόρβιλαέτ: πλήρης άγνοια
κιουρλιμέ (πάω): πάω χωρίς να ξέρω που
κλάκια: κυκλάκια
κμάρ'.-σταμνούλα
κνριστές: το κύριο μέρος. Για άνθρωπο: πολύ αδύνατος
κουμπάνια: τρόφιμα για ολιγοήμερη διαμονή κάπου
κούφουμα: το κυρίως κρέας ενός σφαχτού
κριγιάς: κρέας
κτάζου: κατοικιάζω (για κότες)
κτσούρ': μαρίδα
 

λαδίσα (τα): η εποχή που βγαίνει το λάδι λάζου: γκαστρώνω
λαΐνα: στάμνα
λαμώνω: θάβω, παραχώνω στο χώμα
λαπάντ: πεντακάθαρα
λάστιχα: σφεντόνα
λατσουρ: μουσκίδι
λαφρόστχους: μισότρελος
λμπάζου: ορέγομαι ανεξέλεγκτα
λόρτους: όρθιος
λουζάρια: δαδιά
λουμάκ': κλώνος κλαδί
λτσάζουμι: φορτώνομαι κάτι βαρύ
 

μάγνες:οι πόνοι του τοκετού
μαλαγαρεύου: μεταπλάθω
μάξους: σκόπιμα
ματάβγαλμα: τσίπουρο διπλής αποστάξεως
μνουχώ: ευνουχώ
μουζγούδ': μούσκεμα
μουλαϊμίζ' (ου πόνους): υποχωρεί ο πόνος
μουλβουμένους: έξυπνος, παμπόνηρος, πανούργος
μουλέρνου: λύνω, ελευθερώνω
μουρά: έκζεμα στο κεφάλι
μουσκαλαμένους: καλοντυμένος
μουχαμπέτ: συζήτηση, κουβέντα
μπαντακώνουμι: βουλιάζω
μπαρδάκ': μικρή στάμνα
μπαριαντάς (ώρα): πολύ καθυστερημένα
μπαρτικουλέρνου (κάποιον): συμφωνώ με κάποιον, παίρνω το μέρος του
μπελ': μακάρι
μπιμπίλες: λεπτές δαντέλες κεντημένες με βελόνα
μπιζιρώ: χορταίνω επιτέλους κάτι
μπιρατζάδα: βόλτα
μπιτίζου: τελειώνω
μπνάζουμι: εμπνέομαι
μπουμπή: ντροπή
μπουμπότις: καλαμπόκια ψητά, τσατπάτ
μπρόβα:σκηνή
 

νόστμους: αυτός που νοστιμεύεται, που τρώει απ' όλα
νουμπέτ: υπνάκος
νταβαδέκους: μεγάλο ταψί
νταμαχιάρς: αχόρταγος
νταρνταγάν: όλα είναι άνω κάτω
ντεβρ (ένα): μια φορά
ντέντικας: πολύ ψηλός
ντιντίου: κρύος και δυνατός αέρας
ντουγρού: κατευθείαν

ξηρουχαμνιέμι: χασμουριέμαι
ξιγαστιρώνου: εξοικονομώ
ξιθαρριέμι: εμπιστεύομαι
ξίμσταλουμένους: ντυμένος ατημέλητα
ξινουθέκου: φυτεύω σπόρους φυτών που στη συνέχεια θα μεταφυτεύσω
ξίτρακαξώνου: ανοίγω την πόρτα (που έχει μηχανισμό αντίστοιχο με το πόμολο)
ξμίζου: καρικώνω
 

ουλουκατούρτους: κατουρημένος για τα καλά
 

παπουδιάζου: μαλακώνω
παρασάλακα: χαζομάρες
πασπάρ': υψωματάκι
πατσαρίσα: τα απαραίτητα για ολιγοήμερη μετοίκηση
πνάκ': πινάκιο, ξύλινο πιάτο με σκέπασμα
πόγαλου: απογαλακτισμένο
πραγνί: πατικωμένος, καλογεμισμένος
προυμαγραδούλα: αυτός που προνοεί και μαζεύει για έχει μελλοντικά
προυφουνιέμι: απειλώ
πχανίζ': μπάζει από παντού κρύο
 

ριμπαπί: σόι
ριξάρα (κατσίκα): κατσίκα που απέβαλε
ριπιτίν: επαναλαμβανόμενα (αγγλ. repeat: επαναμβάνω)
 

σάγλα: σκοινί
σαλάσαλά (έφυγε): έφυγε σα βρεγμένη γάτα
σαλμάς: ελεύθερη βοσκή σε περιοχή που μέχρι τώρα απαγορευόταν
σασιρμάς: αναστάτωση
σίβους: χρώματος γκρι
σκιλφό: δυσκέλυφο
σκλουκέρατον: ξυλοκέρατο, χαρούπι
σκουλουμπουδώ: εμποδίζω σκόπιμα
σκρος: (για φαγητό) χωρίς ζουμί, στεγνό
σκφούνια: τσουράπια
σμαμίδ':σαμιαμίδι
σμουχρίγια: σούρουπο
σμπιρίλουγα: είδη συχνής χρήσης (συν+περί+ου+λόγος)
σνεικάζου: διακρίνω από μακριά, συμπεραίνω (συν+εικάζω)
σουλότ: απόλυτο σκοτάδι
σουντίζου (ντου): μένω αναποφάσιστος, δειλιάζω να κάνω
σούσαλα: σκουπίδια
στλίζουκουπώ, στλιζουμαχώ: μυρίζω άσκημα
στριβάρ': χόρτο σε άγονη περιοχή
στρουμόκουλα: στριμωχτικά, δύσκολα
στρουπαδιά: κατάρα
στχουπαρμένους: παρμένος από στοιχειά, αφηρημένος
 

ταλιαρίζου: πιλατεύω
τεπές: θολωτή κορυφή καπέλου ή φεσιού
τζιρτζίλ': μπίλια
τιζάχ'.-το τεζάκι
τιλατίν: με εντελώς άδεια κοιλιά, πολύ νηστικός
τόι: ακαθόριστη και ακανόνιστη μάζα
τριγιόβουλου: τρεις οβολοί, σχεδόν τίποτε
τριμίστιργις: μεγάλες ζημιές
τσαρπίζου: χάνω τα λογικά μου
τσιράγαλου: φασαρία, θόρυβος
τσιφνουκούραδου: πολύ τσιγγούνης
τφάν': τυφώνας, μεγάλη κακοκαιρία
 

υφσάντου: υπεροπτικό ύφος
 

φκριγιέμι: αφουγκράζομαι, ακούω προσεκτικά τι λέει κάποιος
φλαστάδα: τσακιστή πράσινη ελιά

χαΐνς: τεμπέλης, ανεπρόκοπος
χαλάτ: αποστακτήριο (ρακιού)
χαμουλόγ': οι πρώτες ελιές που πέφτουν
χιπ: γεμάτος μέχρι πάνω
χιστέκ': μπλιγούρι
χου (έχει): έχει κάποια σχέση
 

ψταδόσκου : ξεραμένο σύκο