Τα "Θασίτικα" και η συλλογική μας μνήμη

Τα Θασίτικα του Σωτήρη Γερακούδη είναι βιβλία ενός «ακριβού πολιτισμού». Συλλογικού και ανεκτίμητου. Είναι ένα σπουδαίο έργο «τοπικής αυτογνωσίας» που ξεπερνάει τα στενά όρια της ηθογραφίας και κινείται διαρκώς και αενάως μεταξύ μνήμης και καθημερινότητας, παράδοσης και ζωής. Μέσα σε αυτό το παιχνίδισμα με το χρόνο, κυρίαρχο ρόλο παίζει η χρήση της ντοπιολαλιάς. Ένα «γλωσσικό εργαλείο» που εκτινάσσει το διηγηματικό μέρος της συλλογής σε δυσθεώρητα ύψη ενδιαφέροντος και κάνει τα μικρά κείμενα να μοιάζουν με λογοτεχνικά κομψοτεχνήματα.
 
Μπορεί το κυρίαρχο στοιχείο των «διηγημάτων–στιγμιoτύπων» (κάτι σαν «αυτοβιογραφικά χρονογραφήματα») να είναι το απίθανο (έως λιποθυμίας) έμφυτο χιούμορ του συγγραφέα τους, εν τούτοις πίσω από αυτό ξεπροβάλλει ένα εξαίσιο δείγμα λαϊκής ψυχογραφίας. Ένα αφηγηματικό ρυάκι από γάργαρες και επιούσιες ιστορίες της «καθ’ ημάς ταπεινότητας». Ένας «αφηγηματικός παράδεισος» ανθρωπιάς και αυθεντικότητας.
 
Μετά το Αχ, γιόκα μ’ μι τα ιλλινικούδια σ’ (2000), το Πνας άντρα μ’ να ζμώσου; (2005) και το Μπάρμπα, έχουμ’ καλάθ’; (2007), ο Σωτήρης Γερακούδης εμπλουτίζει τον «κύκλο» της «θασίτικης φιλολογίας» με το λυτρωτικό και άκρως… πολιτικό Του αφόρ κι του πουφόρ, αφού ο σπαρταριστός επίλογος με την αλληλογραφία Γιώρ’ (Παπανδρέου) και Σουτήρ’ (Γιαρακούδ’) έρχεται και τα… σπάει κανονικά!
 
Και σε αυτό το βιβλίο, η «γλυκιά μανιέρα» του Γερακούδη παραμένει το ίδιο ελκυστική και γόνιμη. Το ίδιο αθώα και περιεκτική. Το ίδιο αληθινή. Ο Γερακούδης διατηρεί μία ξεχωριστή σχέση με τον τόπο και τους ανθρώπους του. Οι «ήρωές» του είναι «χειροπιαστοί». Οι «μύθοι» του, εγκόσμιοι και γήινοι. Γανωμένοι, θαρρείς, στα υπέροχα εργαστήρια των καφενείων και αγιασμένοι από την πηγή του Αρχάγγελου. Και όλα αυτά, με μία θαυμαστή απόσταση από κάθε είδους φολκλορισμούς και γραφικότητες.
 
Ο τόπος για τον Γερακούδη δεν είναι μία νατουραλιστική αφήγηση. Η λατρεία του για αυτόν δεν εκδηλώνεται με «τουριστικές κορώνες» και συναισθηματικές υπερβολές. Η Θάσος στα κείμενά του είναι «μαρτυρία» μπολιασμένη στην «ευωδιά της φτώχειας». Ένα τοπίο από ψυχές. Πότε ηλιόλουστο και φωτεινό και πότε νοτισμένο από μια ξαφνική μπόρα που έφερε ο αέρας από τον Μπάμπουρα και την Αστρίδα. Γι’ αυτό ίσως και ο περιορισμένος γεωγραφικός χώρος μέσα στον οποίο «κινούνται» οι ιστορίες του, αποπνέει μία αίσθηση οικουμενικότητας. Ειδικά όταν η σκωπτική του διάθεση φιλτράρεται με το σεβασμό και την αγάπη για όλους αυτούς που «συμμετέχουν» (θέλοντας και μη) στην ευλογημένη του συνάφεια.
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική της Θάσου (19ος Αιώνας)

 

Psili Ammos Beach

Home50Contact50 tigr

2010 031
Rooms to hire, Beach Bar & Restaurant

Στην μαγευτική παραλία της Ψιλής Άμμου του Ποτού-Θάσου δραστηριοποιείται η επιχείρηση «Ψιλή Άμμος» του κ. Νικολούδη με πολύ επαγγελματισμό και ευθύνη απέναντι στους πελάτες του που κατακλύζουν τον πολυχώρο, δηλ, δωμάτια-beach bar-εστιατόριο, 5μηνες τον χρόνο.

 

Vieltha, Organic Olive Oil Mills of Thassos

Home50Contact50 tigr

7 img
Organic and Convensional
Olive products

The company was established in 1999, during a period when the food industry in the EU and the USA was experiencing numerous scandals (mad cow disease, dioxins etc). The disasters caused by conventional farming and its intensive mass-production rates, inspired the creation of such a company aiming to build a healthier relationship between man and nature...

tab3

tab4

tab5